31|10|2016

Dopuszczalność czasowego istnienia jednoosobowej spółki jawnej po śmierci jednego z dwóch wspólników

Zgodnie z definicją legalną wyrażoną w art. 3 k.s.h. przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób. W odniesieniu do spółek kapitałowych przepisy stanowią, że zarówno spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jak i spółka akcyjna mogą być założone przez jedną lub większą liczbę osób – odpowiednio art. 151 k.s.h. i 301 k.s.h. Jednakże w stosunku do spółek osobowych (a więc również spółki jawnej) przepisy nie doprecyzowują jednak, ilu wspólników potrzeba do założenia i istnienia spółki. Zgodnie z wykładnią językową, która w razie wątpliwości interpretacyjnych jest stosowana jako pierwsza wynika, że zwrot “wspólnicy” poprzez użycie go w liczbie mnogiej wskazuje, że do założenia spółki osobowej koniecznych jest minimum dwóch wspólników. Przydatna może być zawarta w art. 4 § 1 pkt 3 k.s.h. definicja spółki jednoosobowej, która oznacza spółkę kapitałową, której wszystkie udziały albo akcje należą do jednego wspólnika albo akcjonariusza. Zatem a contrario można wnosić, że spółka osobowa nie może być utworzona przez jedną osobę.

Continue…